Ένας πεθαμένος εικονικός κόσμος

 
   Θυμάμαι όταν ήμουν μικρός που έλεγα κανένα ψέμα για να γλιτώσω την γκρίνια της μητέρας μου, ή και την τιμωρία. Μεγαλώνοντας αποφάσισα να λέω μόνο αλήθειες. Όχι απλά αλήθειες αλλά και την πιο σκληρή εκδοχή τους. Άλλωστε η αλήθεια και το ψέμα είναι σχετικά στην εποχή μας.



Για εμένα αλήθεια είναι να λες αυτό που σκέφτεσαι όσο βλακεία και να είναι. Ακόμα και αν έχει συνέπειες. Να μην φοβάσαι να δείξεις ποιος είσαι. Να μπορείς να εκφράζεις τον πόνο, την χαρά, την λύπη σου, χωρίς να σκέφτεσαι ποιος σε βλέπει και ποιος θα σε παρεξηγήσει. Αυτό έκανα για πολλά χρόνια, ακόμη και σήμερα προσπαθώ να μένω σταθερός στις βασικές μου αξίες.

Παρόλα αυτά οι συνθήκες με κάνουν πολλές φορές να παρεκκλίνω. Ποιες συνθήκες; Όλοι ξέρετε για τι πράγμα μιλάω. Πόσοι από εσάς δεν συμπαθείτε κάποιον και φοβάστε να του το πείτε. Λες και πρέπει όλοι να ταιριάζουν με όλους. Λες και πείθεις με δικαιολογίες του κώλου όπως, " Να είναι που συνεργαζόμαστε " ή " Φοβάμαι μην τον/την πληγώσω.". Τον εγωισμό σου δεν θέλεις να πληγώσεις, αδιάφορος και παρτάκιας είσαι όχι συμπονετικός.

Λες και δεν γίνεται να συνεργάζεσαι καλά με κάποιον που δεν θέλεις για παρέα. Άλλο πράγμα το συμβιβάζομαι για το καλό της δουλειάς που είναι και καλό μου και άλλο κάνω τον μαλάκα. Το σωστό είναι μιλάω στον διπλανό μου, λέω την γνώμη μου και από εκεί και πέρα προσπαθώ να ξεπεράσω τα εμπόδια. Έτσι δεν υπάρχει και φόβος να χαλάσει η δουλειά από ένα "ξέσπασμα". Έχεις πει την γνώμη σου και από εκεί και πέρα ο καθένας αναλαμβάνει τις ευθύνες του.

Αυτοί που πραγματικά θαυμάζω είναι, αυτοί που μπορούν για μια ζωή να ζουν μια ζωή που δεν τους ανήκει. Πραγματικά έχω προσπαθήσει και δεν τα κατάφερα ποτέ να καταπιεστώ τόσο. Πως μπορούν μερικοί να το παίζουν καλοί με όλους, να χαμογελούν συνέχεια, να συμφωνούν με όλες τις απόψεις; Ο μαϊντανός σε όλο του το μεγαλείο.

Μετά αναρωτιόμαστε γιατί δεν πάμε καλά; Γιατί έχουν δουλειά οι ψυχολόγοι. Όταν προσπαθείς ενάντια στην φύση σου να αναγκάσεις τον εαυτό σου να κάνει κάτι που δεν του ταιριάζει θα έχεις συνέπειες. Αυτό που μου κάνει μεγαλύτερη εντύπωση είναι ότι προτιμούν οι περισσότεροι να συνεχίσουν την ίδια τακτική ακόμα και όταν ο απέναντι τους μπορεί να δεχτεί τα πάντα.

Είναι άλλο πράγμα ο συμβιβασμός στα πλαίσια αρμονικής συμβίωσης και άλλο το ψέμα και η υποκρισία. Η υποκρισία βγάζει φοβίες. Φοβίες για την ζωή, για τους ανθρώπους, για τα προσωπικά.

Λες και αν μπορούσαν όλοι οι άνθρωποι να πουν αυτό που σκέφτονται αυτό που τους απασχολεί θα γινόταν κανένα μεγάλο κακό. Έχουμε φαγωθεί με τα προσωπικά δεδομένα. Κανείς δεν μπορεί να σου κάνει τίποτα όσα και αν ξέρει ή καταλάβει για εσένα, αν εσύ πρώτα έχεις καταλάβει μια γενική αρχή.

Ερχόμαστε μια φορά στον κόσμο, γυμνοί και με περιουσία μας τα συναισθήματα μας. Αυτά τα συναισθήματα που τα βιάζουμε μόνοι μας καθημερινά. Οφείλεις στον εαυτό σου να είναι καθαρός και ήσυχος. Είναι ο μόνος που θα έχεις 24ώρες για όλη σου την ζωή κάθε μέρα.

Το να καταπιεζόμαστε συναισθηματικά, το να προσπαθούμε να προστατέψουμε τα υλικά που αποκτούμε με συνέπειες να καταστρέφουμε αυτό που είμαστε, μόνο άσχημες συνέπειες μπορεί να έχει. Τα υλικά είναι ο τρόπος μας να εξελισσόμαστε πιο γρήγορα. Όλοι οι οργανισμοί στην γη έχουν τρόπους εξέλιξης με σκοπό την επιβίωση τους. Μόνο που η δική τους εξέλιξη μπορεί να πάρει μέχρι και εκατομμύρια χρόνια. Εμείς με την συνεργασία έχουμε καταφέρει να εξελιχθούμε πολύ σε λίγα χρόνια.

Το να μοιράζεσαι τα συναισθήματα σου μόνο να σε βοηθήσει μπορεί. Ακόμα και αν κάποιος θέλει να σε εκμεταλλευτεί στο τέλος κακό στον εαυτό του θα κάνει. Το μόνο που χρειαζόμαστε είναι ειλικρίνεια και συμπαράσταση.

Πόσες φορές έχετε νιώσει κενοί ακόμα και αν έχετε φίλους, συντρόφους, αγαθά, μόνο και μόνο επειδή αναγκάζεστε κάθε πρωί να φοράτε μια μάσκα. Πόσες φορές έχετε λοιδορήσει κάποιον για κάτι που είπε, ενώ νιώθετε το ίδιο ακριβώς με αυτόν. Αντί να προσπαθείτε να κρύψετε τα συναισθήματα σας δεν θα ήταν καλύτερο να τα μοιραστείτε;

Εδώ και πολλά χρόνια λέω αυτό που σκέφτομαι και νιώθω πολύ καλύτερα από πριν. Ξυπνάω και είμαι πάντα χαρούμενος. Δεν μιλάω με κακία και ας το παρεξηγούν κάποιοι. Έτσι έχουμε μάθει να ζούμε, εγωιστικά και αυταρχικά. Νομίζουμε ότι η γνώμη κάποιου είναι προσωπική επίθεση και προσπαθούμε να προστατέψουμε αυτό που ήδη έχουμε μόνοι μας χάσει, τον εαυτό μας.

Προσπαθώ να κατανοώ τον συνομιλητή μου. Δεν ακούω για να απαντήσω σε ότι μου λέει αλλά για να καταλάβω τι είναι αυτό που μου λέει, τι σκέφτεται. Όταν με προσβάλλουν καταλαβαίνω την ανάγκη τους να δείξουν στον εαυτό τους πόσο ανώτεροι είναι. Αλλά πως μπορεί μια πέτρα να είναι ανώτερη από ένα δέντρο. Είναι δύο διαφορετικά πράγματα που δεν μπορείς να τα συγκρίνεις, έτσι και οι άνθρωποι. Τόσο ίδιοι μα και τόσο διαφορετικοί ο ένας απ' τον άλλο. Κλείνοντας μόνο μια λέξη μου έρχεται στο μυαλό.

Κατανόηση.

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Αν σου αρέσει το υλικό μου μην ξεχάσεις να με ακολουθήσεις στα Social Media μου

@~~~~~~~~~@

Facebook Page https://www.facebook.com/thinkingbb/
Facebook group https://www.facebook.com/groups/1919207801534783/?source_id=256003971213217
Twitter https://twitter.com/ThinkingBmB
Instagram https://www.instagram.com/thinkingbb/

#~~~~~~~~~#

Γίνε μέλος της πιο δημοκρατικής παρέας στο
Discord https://discord.gg/PNn4aVR
Κάνε μια εγγραφή στο κανάλι μου στο

Youtube http://www.youtube.com/channel/UCqm3MpnKBWiMRXQdfTUStsA?sub_confirmation=1

&~~~~~~~&

και τέλος αν μπορείς και θέλεις στήριξε με κάνοντας

Μια μηνιαία συνδρομή στο

Patreon https://www.patreon.com/user?u=14441512 ή

μια δωρεά μέσω Paypal paypal.me/Thinkingbas