Αλήθεια έχεις σκεφτεί ποτέ να πεις, "δεν ξέρω"; Ακόμα και αν ξέρεις. Ακόμα και αν είσαι σίγουρος για την ορθότητα της άποψης ή ακόμα και της επιστημονικά αποδεδειγμένης μελέτης που μόλις διάβασες;
Ξέρεις ότι κανένας επιστήμονας δεν "ξέρει". Η επιστήμη είναι σε μια συνεχή αναζήτηση, εξελίσσεται συνεχώς, προσπαθόντας να κατανοήσει, εφευρίσκει ελλειπείς εξισώσεις για να εξηγήσει ότι βρήκε και προσπαθεί να τις ολοκληρώσει συνεχίζοντας αέναα την αναζήτηση.
Εσύ πως μπορείς να ξέρεις; Να ξέρεις εμένα, να ξέρεις εσένα; Να ξέρεις τα πάντα; Να ξέρεις;
Ξεράδια ξέρεις. Τίποτα δεν είναι σίγουρο, εκτός από το γεγονός ότι γεννιόμαστε και ότι πεθαίνουμε. Άποψη μπορεί να έχεις, σίγουρος ότι έχεις δίκιο να μην είσαι ποτέ. Να ακούς, να αφουγκράζεσαι, να κατανοείς. Να μαθαίνεις.
Να είσαι εδώ για όποιον δεν εκφράζει την άποψη σου.
Η επιβολή είναι κόμπλεξ. Ο εγωισμός το ίδιο.
Να μιλάς για να συνεννοείσαι, αλλιώς να βγάζεις τον σκασμό. Να μην μιλάς.
Όταν μιλάς, να λές "δεν ξέρω".
Να λες, "πες μου εσύ". "Σε ακούω." Όχι για να απαντήσεις, όχι για να πεις την γαμημένη άποψη σου. Για να καταλάβεις. Για να ανοίξεις το ηλίθιο μυαλό σου. Να δεις πέρα από τον εγωιστικό εαυτό σου. Υπάρχουν κι άλλοι εκεί έξω και σε χρειάζονται. Δεν θέλουν το χέρι σου, ούτε τα λεφτά σου, ούτε καν την αγάπη σου.
Αν μπορούσες να ακούσεις, θα άλλαζες τον κόσμο. ΑΝ μπορούσες να ακούσεις τη κόρη σου, που καταπιέζεις να ζήσει τη ζωή που της επιβάλλει η κοινωνία, το γιό σου που ήθελες να ζήσει τα όνειρα σου, τον υπάλληλο σου που ήθελες να σε σέβεται, τον πατέρα σου που ήθελες να είναι αλλιώς, τη μάνα σου που ποτέ δεν σε ικανοποίησε, τον φίλο σου που δεν έχει "τίποτα", το αφεντικό σου που σε καταπιέζει, τον δάσκαλο που σου βάζει εργασίες, τον αστυνομικό που σε χτυπάει, τη γκόμενα που απάτησες, τον ίδιο σου τον εαυτό. Αυτόν και αν δεν άκουσες ποτέ, πως θα ήσουν σήμερα αν τον είχες ακούσει; Αν άνοιγες τα αφτιά, στις επιθυμίες και τις ανάγκες σου;
Αλλά δεν μπορείς, γιατί...
Νομίζεις είσαι αδύναμος, νομίζεις είσαι ανίδεος, νομίζεις είσαι ανίκανος, πως θα γίνεις ο περίγελος αν απλά πεις,
"ΔΕΝ ΞΕΡΩ"
Υ.Γ.
Βγάλε απ το μυαλό σου διαβάζοντας αυτό το κείμενο, τους άλλους που σε καταπίεσαν. Δες ποιούς καταπίεσες εσύ, σε ποιούς προσπάθησες να επιβάλλεις την άποψη σου και ζήτα τους ένα συγνώμη. Αν απλά το κοινοποιήσεις, ή κάνεις ένα like, θα έχεις απλά επιβεβαιώσει την κατάντια σου.Όχι τόσο σε εμένα, ή σε εμάς. Αλλά πιο πολύ στον εαυτό σου και μην ανησυχείς, δεν είσαι μόνος, είμαι και εγώ σαν εσένα.
-min.png)