Χωρίς καμιά αναπνοή

Μια στιγμή ειν' αρκετή,

για να σου πάρει τη ζωή.

Μες στη βιασύνη τρέχεις.

Σε όλα συμμετέχεις.

Χωρίς καμιά αναπνοή.

Δίχως αιτία κι αφορμή.

Με ένα βλέμμα μόνο.

Δικαιολογούν το φόνο.

Μα τώρα πια δεν νιώθεις,

πόνο. Εντός εσώθεις.

Στον Βόλο ήταν εκεί.

Για μια στιγμή, μια ζωή.

Το σφάλμα ήσουν εσύ,

που βρέθηκες μια στιγμή,

σε μια γωνιά του δρόμου.

Στην αγκαλιά του νόμου.