δεν είναι μια από αυτές τις ημέρες. Σήμερα ξέρω ακριβώς τι θέλω να γράψω και τι θέλω να πω. Αν σας ρωτήσω, ποιό είναι το πιο, συνηθισμένο συναίσθημα τι θα μου λέγατε; Ποιό συναίσθημα νιώθουμε στο περισσότερο μέρος της ζωής μας;
Κάποιοι σκεφτήκατε η αγάπη, κάποιοι η συμπάθεια, κάποιοι ίσως ο φόβος, κάποιοι ίσως κάτι άλλο. Πριν όμως ξεκαθαρίσω ποιό είναι το πιο συνηθισμένο θα πρέπει ξεχωρίσουμε το συναίσθημα από τις αισθήσεις. Οι αισθήσεις μας είναι πέντε. Αυτό που προκαλούν οι αισθήσεις μας όταν τις επεξεργάζεται ο εγκέφαλος μας είναι τα συναισθήματα.
Ποιο είναι λοιπόν το συναίσθημα που νιώθει ένα έμβριο από τη μέρα που θα βγει από τη μήτρα μέχρι τη μέρα που θα πάει να βρει τα 100 δισεκατομύρια ανθρώπων που έχουν πατήσει τον πλανήτη;
Ποιό είναι αυτό το συναίσθημα που δεν υπάρχει ούτε ένας άνθρωπος που δεν έχει νιώσει και το πιο σημαντικό; Τι σκοπό εκπληρώνει;
Μιλάω φυσικά για το συναίσθημα του πόνου. Είναι αυτό το συναίσθημα που διακατέχει όλα τα ζώα στη γή. Κάποτε είχα διαβάσει ένα άρθρο για τον πόνο στα φυτά. Ένα επικό τρολάρισμα προφανώς κάποιου που ήθελε να την πει σε vegans. Έχουν επικρατήσει στη γλώσσα μας φράσεις όπως, "η αίσθηση του κινδύνου". Ο κίνδυνος δεν είναι αίσθηση, είναι το συναίσθημα που δημιουργείται όταν βλέπουμε ή ακούμε ή νιώθουμε πάνω μας κάτι που μπορεί να μας βλάψει. Είναι ουσιαστικά άλλη μια ερμηνεία του φόβου.
Ακριβώς για αυτό ο φόβος υπάρχει στη ζωή μας. Φοβόμαστε ότι οι αισθήσεις μας αντιλαμβάνονται ως κίνδυνο για την ζωή μας.
Επειδή όμως το πιο τεμπέλικο όργανο είναι αυτό που προσπαθούμε μαζί να εκπαιδεύσουμε, είτε από τα βίντεο που με βλέπεις να μιλάω για πράγματα, είτε από αυτά εδώ τα κείμενα, ο εγκέφαλος μας, για αυτό ακριβώς το λόγο, καμιά φορά αντιλαμβανόμαστε ως κίνδυνο πράγματα που ξέρουμε πια ότι δεν αποτελούν κανενός είδους κίνδυνο.
Για παράδειγμα, είσαι μέσα στο σπίτι σου και ακούς ένα κεραυνό, αρχικά πες μας πως το κάνεις γιατί οι βροντές ακούγονται, οι κεραυνοί όχι ( λίγο ακόμα κακό χιούμορ). Ακούς λοιπόν μια βροντή, δεν νιώθεις ένα σφίξιμο; Μια παράξενη αίσθηση που σε κάνει έστω και για δέκατα του δευτερολέπτου να σταματήσεις ότι κάνεις; Τόσο ώστε να επεξεργαστεί ο εγκέφαλος σου ότι δεν υπάρχει κάποιος κίνδυνος.
Έτσι λειτουργούμε, προκειμένου να κινδυνέψουμε απορρίπτουμε ότι το νέο, το καινούριο, το άγνωστο. Όσο και αν μας φαίνεται λογικό και φυσιολογικό αυτό που καταλαβαίνουν οι αισθήσεις μας. Ο εγκέφαλος μας προσπαθεί να μας προστατέψει.
Αυτό φυσικά μπορούμε να το αλλάξουμε, δεν αλλάζει από την μια μέρα στην άλλη βέβαια ούτε είναι σωστή πρακτική να παίρνουμε ως ακίνδυνο ότι ο εγκέφαλος μας απορρίπτει. Π.χ. Μια σέλφι κρεμμασμένοι στα 2 χιλιόμετρα πάνω από το έδαφος στηριζόμενοι σε ένα χέρι.
Μπορούμε να κάνουμε όμως μια μεγάλη αλλαγή στη ζωή μας. Κάπου εδώ, θα πρέπει να βάλω έναν ορισμό. Τι είναι επιστημονική μέθοδος;
Επιστημονική μέθοδος είναι η διαδικασία που ακολουθούν οι επιστήμονες όταν μελετούν ένα φαινόμενο ώστε να καταλήξουν σε επαλληθεύσιμα συμπεράσματα. Τι σημαίνει αυτό; Αν εγώ πω ότι έκανα ένα πείραμα και απέδειξα πως τα εμβόλια προκαλούν αυτισμό, θα πρέπει να είμαι σε θέση να αναφέρω σε όποιον άλλο θέλει, τι ακιβώς έκανα βήμα βήμα ώστε όποιος θέλει να επαναλάβει το πείραμα και να βγάλει ΑΚΡΙΒΩΣ τα ίδια συμπεράσματα με εμένα.
Όσοι περισσότεροι άνθρωποι βγάλουν τα ίδια συμπεράσματα τόσο το καλύτερο.
Που θέλω να καταλήξω; Δεν βοηθάει στην καταπολέμηση του φόβου, ούτε η άρνηση των πάντων και η πίστη σε θεωρίες και ιστορίες συνομωσίας, ούτε όμως η τυφλή πίστη σε ότι βλέπουμε.
Αυτό που βοηθάει είναι τα συμπεράσματα την πλειοηφίας ανθρώπων που είναι ειδικοί σε αυτό τον φόβο που έχουμε καθώς και η διαδικασία που αυτοί μας προτείνουν για να ξεπεράσουμε οτιδήποτε.
Φυσικά και υπάρχουν τσαρλατάνοι, φυσικά και υπάρχει πιθανότητα να την πατήσει και ο πιο έξυπνος. Είναι όμως απίθανο να την πατάς συνέχεια αν ακολουθείς τον επιστημονικό τρόπο σκέψης. Δεν είναι τέλειος, είναι όμως ότι καλύτερο έχουμε σήμερα...
Αν είσαι σε μια μικρή ομάδα ανθρώπων που νομίζει ότι όλοι είναι εναντίον της, αν φοβάσαι τα πάντα, αν πονάς και ο πόνος σου είναι αβάσταχτος, αν νομίζεις ότι θα πονάς για πάντα, έλα σε εμάς και απέδειξε μας ότι κάνουμε κάτι λάθος. Μην μένεις μόνος, μην φοβάσαι, σταμάτα τον πόνο.
Όπως είπε και ο Λίνκολν,
"Μπορείς να ξεγελάς κάποιους για πάντα, ή όλους για λίγο. Αλλά δεν μπορείς να τους ξεγελάσεις όλους για πάντα."
-min.png)