Ποιον αφήνεις να ορίσει τη ζωή σου;

Ναι εδώ είμαι πάλι, να σου ξύνω τις πληγές. Να σου θυμίζω πόσο αδύναμος είσαι. Πως μπροστά στο συναίσθημα όλη σου η λογική πάει στα σκουπίδια. Να σου τρίβω στη μούρη ότι έσφαλες. Ότι δεν έκρινες σωστά ακόμα μια φορά.

Τι γίνεται όμως όταν είσαι σίγουρος πως ξέρεις τι θέλεις. Τι γίνεται όταν πρέπει να πείσεις τον εαυτό σου πως έκανες λάθος. Πως δεν μπορεί το άλλο σου ολόκληρο να έμεινε μισό. Πως δεν μπορεί να μην νιώθει κάποιος τίποτα όταν εσύ θα έδινες ακόμα και τη ζωή σου.

Όσα "συγνώμη" και όσα "θα περάσει" και αν ακούσεις, πάντα θα θες να ξεριζώσεις τη καρδιά σου. Να χώσεις τα νύχια σου τόσο βαθιά, μέχρι τη ψυχή σου. Να βγάλεις μαζί με αυτή και ένα κομμάτι της ζωής σου. Το πιο σημαντικό. Το πιο μεγάλο.

Μερικές ιστορίες είναι όντως εφήμερες. Άλλες πάλι όσα χρόνια και αν περάσουν θα είναι εκεί, να στοιχειώνουν τους επόμενους. Δεν θα το δεχτούν όλοι. Ίσως μόνο όσοι το έχουν ζήσει. Πως μπορεί ένα δε γαμιέται να αλλάξει το κόσμο. Πως η δική σου περιπέτεια μπορεί να στοιχίσει τη ζωή σε κάποιον άλλο. Γιατί όταν πια θα φύγει θα είσαι συναισθηματικά νεκρός.

Πως μπορείς να πέφτεις τόσο έξω. Πως μπορείς να ζεις; Να αναπνέεις; Να μην σε νοιάζει.

Πόσο ρηχή είναι η ζωή σου τελικά. Στα ποσά λάθη μαθαίνεις κάτι τόσο απλό; Αν δεν αλλάξεις κριτήρια οι εμπειρίες σου θα είναι πάντα οι ίδιες.

Γιατί δεν δοκιμάζεις για αλλαγή να δεις εκεί βαθια, στα έγκατα ενός ανθρώπου. Εκεί που τίποτα δεν φαίνεται και τίποτα δεν μένει πια κρυφό;

Γιατί δεν δοκιμάζεις για αλλαγή να συζητήσεις; Μπορεί με τη συζήτηση να μάθεις πόσο λάθος ήσουν τελικά. Πόσο λάθος έκρινες.

Γιατί δεν δοκιμάζεις να αφεθείς στο απροσδόκητο;

Ίσως να δεις πως αυτό που σου ταιριάζει στα αλήθεια είναι αυτό που με τόση επιμονή απορρίπτεις.

Ίσως αυτό που έχεις του χεριού σου και βαριέσαι να είναι αυτό που θα σε κάνει ευτυχισμένο.

Να είναι αυτό που θα σου χαρίσει τη ζωή. Ακόμα και αν χρειαστεί να πάρει τη δική του.

Καλή η περιπέτεια και το μυστήριο, και εμένα μ αρέσει .

Αλλά μ' αρέσει πιο πολύ,

Ένα τανγκό στη βροχή.
Ένα ποτήρι κόκκινο κρασί
Ένα χαμόγελο γλυκό
Ένα πάθος άσβεστο καιρό.

Εφτά χρόνια φαγούρα
Εφτά χρόνια μουρμούρα
Εφτά χρόνια που θα θελα να τα ζήσω όλα αυτά
Και εσύ μου λες πως κουράστηκες και δεν αντέχεις πια.

Δεν είναι κακό να γυρίζεις πίσω. Αρκεί το πίσω να γίνει με βήματα μπροστά.

Δεν είναι κακό να θες να πεις. 

" Μια μέρα θα καταλάβεις  τι έχει αξία. Σε αφήνω να ορίσεις τη ζωή μου εν λευκώ, γιατί μια μέρα θα τις ορίζουμε μαζί."

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Αν σου αρέσει το υλικό μου μην ξεχάσεις να με ακολουθήσεις στα Social Media μου

@~~~~~~~~~@

Facebook Page https://www.facebook.com/thinkingbb/
Facebook group https://www.facebook.com/groups/1919207801534783/?source_id=256003971213217
Twitter https://twitter.com/ThinkingBmB
Instagram https://www.instagram.com/thinkingbb/

#~~~~~~~~~#

Γίνε μέλος της πιο δημοκρατικής παρέας στο
Discord https://discord.gg/PNn4aVR
Κάνε μια εγγραφή στο κανάλι μου στο

Youtube http://www.youtube.com/channel/UCqm3MpnKBWiMRXQdfTUStsA?sub_confirmation=1

&~~~~~~~&

και τέλος αν μπορείς και θέλεις στήριξε με κάνοντας

Μια μηνιαία συνδρομή στο

Patreon https://www.patreon.com/user?u=14441512 ή

μια δωρεά μέσω Paypal paypal.me/Thinkingbas