Ένας αληθινά, φανταστικός κόσμος.

Μια πέρα για πέρα φανταστική συνέντευξη είναι το σημερινό "πεζούλι" κάθε ομοιότητα με πρόσωπα και καταστάσεις είναι απλά συμπτωματική. Καλή ανάγνωση λοιπόν μετά από καιρό.

- Είμαστε εδώ με έναν πολύ σημαντικό άνθρωπο να μιλήσουμε για παρελάσεις, για να δούμε όλες τις πλευρές σε ένα έθιμο αιώνων με το οποίο άλλοι συμφωνούν και άλλοι διαφωνούν. Κύριε Κουκουρίδη, σήμερα είναι μια σημαντική ημέρα, παρόλα αυτά δεν λείπουν οι αντιδράσεις για το φαινόμενο των παρελάσεων, εσάς ποιά είναι η γνώμη σας; 

- Ο κάθε άνθρωπος είναι ελεύθερος να γιορτάσει μια μέρα πολύ σημαντική για αυτόν δεν νομίζετε; Ειδικά όταν κάποιοι άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους για να έχουμε σήμερα εμείς το δικαίωμα να γιορτάζουμε, με όποιο τρόπο, ακόμα και με μια παρέλαση. 

- Πολύ μιλούν για έθιμα αναχρονιστικά που ανήκουν στο παρελθόν όμως

- Τι σημασία έχει; Γιατί πρέπει να συγκρίνουμε καταστάσεις; Γιατί δεν μπορεί κάποιος υπερήφανα να γιορτάσει μια μέρα με όποιο τρόπο τον εκφράζει, ένα γεγονός που του έδωσε το δικαίωμα να μπορεί να μιλάει, να εκφράζεται; Ξέρετε δεν ήταν πάντα έτσι, κάποτε για παράδειγμα, το να είσαι Έλληνας ήταν λόγος θανάτου. Ας μην τα ξεχνάμε αυτά. 

- Ναι αλλά πόσο σωστό είναι για αυτούς ακριβώς τους ανθρώπους που αγωνίστηκαν πριν από εμάς να ερχόμαστε στις παρελάσεις με προκλητική ενδυμασία και πολλές φορές μη αρμόζουσες συμπεριφορές; 

- Γιατί αυτοί οι άνθρωποι δεν γιόρταζαν στις μέρες τους; Νομίζετε πως οι δυναμικοί αγωνιστές, θα ήθελαν να μαζευόμαστε και να κλαίμε; Όχι να στεκόμαστε υπερήφανα μπροστά τους και να χαμογελούμε, δικαιώνοντας τον αγώνα τους; Γιατί δαιμονοποιούμε την  εποχή; Γιατί πρέπει να βάζουμε καλούπια; Ξέρετε ειδικά ως Έλληνες, έχουμε ξεφύγει πολύ από αυτά που μας χαρακτήριζαν πάντα, ξέρετε ακόμα και οι ναοί και τα αγάλματα μας ήταν πολύχρωμα και αυτό που σήμερα θα ονομάζαμε προκλητικό και "κίτς" ναι λοιπόν είμαστε ένας λαός κίτς, αρκετά με τον εξευρωπαϊσμό και το δήθεν. Καιρός να ξαναμπούν πολλά χρώματα στη ζωή μας.

- Για την κατηγορία της εμπορευματοποίησης τέτοιων γεγονότων έχετε να πείτε κάτι;

- Ναι φυσικά και θα προτιμούσα όλα αυτά τα γεγονότα να είναι πιο αγνά και να διοργανόνωνται με ανιδιοτέλεια αλλά καλώς ή κακώς χωρίς τα σημαιάκια και τα αναμνηστικά δεν ξέρω πόσοι θα ασχολούνταν με αυτή τη γιορτή, καλώς ή κακώς είναι ακόμα και αυτά ένας πόλος έλξης και ξέρετε είναι σημαντικό οι νέοι άνθρωποι να μην ξεχάσουν, είναι λογικό να φθίνει μια γιορτή ως προς τη συναισθηματική αξία που έχει στον κόσμο όσο περνούν τα χρόνια από το γεγονός που το ξεκίνησε, αλλά θα είναι τραγικό αν ξεχάσουμε τι έχουμε περάσει για να μπορούμε υπερήφανα να κυκλοφορούμε ελεύθεροι στους δρόμους σήμερα.

- Αναφέρετε συνεχώς τη λέξη "υπερήφανα", δεν είναι λίγο υπερβολικό να είναι κάποιος υπερήφανος γιατί έτυχε να γεννηθεί κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες σε ένα συγκεκριμένο μέρος και αυτό τον διαμόρφωσε ως ανθρώπινο ον; 

- Δεν είμαστε υπερήφανοι κύριε για τα τυχαία γεγονότα, ναι ίσως η υπερηφάνεια είναι λίγο υπερβολική ως λέξη, αλλά αυτό που θέλουμε να δηλώσουμε είναι πως είμαστε τυχεροί που σήμερα μπορούμε να εκφραζόμαστε ελεύθερα, όχι γιατί είμαστε κάτι. Σίγουρα δεν υπάρχει κανένας λόγος να είσαι υπερήφανος γιατί απλά γεννήθηκες, αλλά μπορείς να είσαι υπερήφανος που κάποιοι θυσιάστηκαν για να μπορείς εσύ να μιλάς. Ξέρετε δεν είναι δεδομένο, σε πολλές χώρες το να εκφραστείς ελεύθερα είναι λόγος για να πάψεις να ζεις.

- Στην Ελλάδα δεν είναι; 

- Σίγουρα είναι αλλά είναι πολύ σπάνιο σε σχέση με παλιότερα, σκεφτείτε για παράδειγμα έναν κομμουνιστή, κάποτε κινδύνευε με θάνατο από το ίδιο το κράτος, σήμερα συνεχίζει να κινδυνεύει από παρακρατικές οργανώσεις και ανθρώπους φανατισμένους, που φυσικά αυτό είναι πρόβλημα και ακριβώς για αυτό είναι απαραίτητες οι παρελάσεις, για να μας θυμίζουν πως το πρόβλημα υπάρχει ακόμα. Πως ακόμα συνεχίζουν να περιθωριοποιούνται άνθρωποι για κάτι που δεν επέλεξαν, πως ακόμα συνεχίζουν να πεθαίνουν. Μπορεί κάποιοι να εκφράζονται πιο υπερβολικά από άλλους ειδικά σε τέτοιες εκδηλώσεις, αλλά αυτό δεν ισχύει σε κάθε ομάδα; Συμπεριφέρονται όλοι με τον ίδιο τρόπο; Άλλοι θα πάνε στη παρέλαση με κοστούμι και άλλοι με στολή. Γραφικό θα πει κανείς, μα ποιος μπορεί να κρίνει πως πρέπει ο κάθε άνθρωπος να εκφράζει τον εαυτό του; Ο κάθε άνθρωπος θα πρέπει να είναι ελεύθερος να μπορεί να εκφράζει τις ιδέες του και την προσωπικότητα του όσο και αν αυτό δεν ταιριάζει στην αισθητική των πολλών. Άλλωστε για αυτό δεν αγωνίστηκαν όλοι; Για να έχουμε εμείς το δικαίωμα να μιλάμε χωρίς φόβο, αν νικήσει ο φόβος η ανθρωπότητα θα έχει χάσει. Πως μπορούν μερικοί άνθρωποι να είναι απέναντι στην ευτυχία και στο χαμόγελο; Τι έχει συμβεί τόσο άσχημο στη ζωή τους και μπορούν να ζουν με μίσος στην ψυχή τους;

- Σας ευχαριστώ για αυτή τη μίνι συνέντευξη κύριε Κουκουρίδη, να είστε καλά. 

- Εγώ σας ευχαριστώ.

- Ήμασταν εδώ με τον κύριο Κουκουρίδη, τον υπεύθυνο διοργάνωσης του gay pride, σας ευχαριστούμε πολύ όλους που καθίσατε μέχρι αυτή την ώρα για να παρακολουθήσετε την συνέντευξη παρά τη φασαρία που υπήρχε λόγω της εκδήλωσης, καλό σας απόγευμα. 

-------------------------------------------------------------------------------------------