Της παιδείας οφειλές, όλοι οι Έλληνες οφειλέτες της χρωστούν. Κανείς ποτέ και τίποτα δεν έκανε για αυτή την έρμη τη παιδεία. Όχι στα σχολεία, κρυφά και μη εξαιρετέα, είμαστε ανεκτικοί με ότι συμφωνούμε γιατί ποτέ δεν έμαθες, πως δεν εξελίσσεσαι χωρίς διαφωνία.
Αν όντως επροσπάθηντο να κάνουν τον εγκέφαλο όση και τη κοιλιά τους ο κόσμος θα εταξίδευε στα πέρατα του σύμπαντος ετουτου. Τουτου μόνο ενήξερον να πάρει στα παιδιά του, καμία γνώση και όρεξη για εξερεύνηση δεν έδειχνε σημαίνουσα. Μα τι σημαίνει τελικά να έχεις τη παιδεία. Μήπως δεν φταίνε οι γονείς; Μα μάλλον τα σχολεία;
Όχι αγαπητό παιδί, καμιά σχέση δεν έχει, σαν εμένα και αυτό. Μπακούρι της ζωής το τιμημένο. Πως τολμάς έστω και λίγο να μου λες πως δεν προερχόμαστε από ζώα, αφού η συμπεριφορά σου το αντίθετο μου δείχνει.
Κανείς ποτέ και πουθενά του κόσμου όλου τούτου, δεν έφτασε να εννοεί τι θέλει του εαυτού του. Και από τους απαίδευτους λοιπόν της κοινωνίας, εφτάσαμε να επικρατούν τα υπερβολεμένα της κάθε κοινωνίας. Αυτά ντε που την υπερβολή την έχουν στο μυαλό τους , μα μυαλό δεν δίνουνε του έρμου του εαυτού τους.
Παιδάκια και ενήλικες που ανήξαν το μυαλό τους και γέμισε με τα σκατά του αόμματου θεού τους. Θεός τους η παράνοια και δικαιολογία η θλίψη, τα δάκρυα του κροκόδειλου που μας έχουνε επνίξει.
Παιδιά μου ανοιχτόμυαλος δεν είναι ο σκουπιδοτενεκές σας, αν φίλτρο δεν εβάλετε στις άμορφες ψυχές σας μια ζωή θα είσαστε έρμαιο του κάθε παρλαπίπα. Που για δώρο δεν θα δεις ούτε ένα.... τσιμπούκι.
Γνώμη δεν θα έχετε , για μια ζωή μπουλούκι.
Κι αν νομίζεις πως εγώ είμαι εξυπνότερος σου, είναι ξεκάθαρα γιατί είμαι ο Δημιουργός σου. Είμαι αυτός που προσπαθεί το δρόμο να σου δείξει ή πιο αλλιώς και αλλιώτικα απ το λαιμό να πνίξει. Μην φοβού, όχι εσένα. Τις σκέψεις και τις απόψεις τους, που το μυαλό σου δηλητηριάζουν και της άμωμης ψυχούλας σου το κότσι της πονάνε.
Μα γενικά να μην φοβού, γιατί είμαι ο Δημιουργός σου, αυτός που θα ευγνωμονεί μεθαύριο ο κενός και άχρηστος αποψινός εαυτός σου.