Ναι ξέρω έχω χαθεί, έχετε καιρό να διαβάζετε κείμενα μου ή να δείτε κάποιο βίντεο αλλά έχω ένα θέμα με το ίντερνετ, υπομονή και όταν το λύσω θα πηγαίνουν όλα ρολόι. Στο θέμα μας τώρα.
Υποθέτω οι περισσότεροι έχετε ήδη καταλάβει γιατί ανεβάζω αυτό το κείμενο σήμερα. Με αφορμή ακόμα ένα ξαφνικό θάνατο θα ήθελα να πω και εγώ τις σκέψεις μου όπως όλοι σας, χωρίς να χρησιμοποιώ όμως τσιτάτα στο facebook, όπως όλοι σας. Μιλάμε για τον θάνατο ενός νέου άντρα εξ αιτίας της εμπλοκής του με δύο άντρες.
Μέχρι και αυτή τη στιγμή που γράφεται αυτό εδώ το κείμενο, δεν έχει βγει καμία απόφαση για τις ακριβείς συνθήκες του γεγονότος. Το μόνο που υπάρχει είναι ένα βίντεο τραβηγμένο από κάποια κινητή συσκευή και οι μαρτυρίες των παρευρισκομένων. Υποθέτω πως τις επόμενες μέρες θα μάθουμε τι ακριβώς συνέβη. Αυτό που μπορούμε να πούμε με ακρίβεια όμως είναι το εξής. Ο νεαρός μπήκε σε ένα κοσμηματοπωλείο σε άθλια κατάσταση, αδύναμος και ανήμπορος ακόμα και να βηματίσει σωστά. Εκεί λοιπόν εγκλωβίστηκε μετά από ενέργεια του κοσμηματοπώλη που δεν βρισκόταν εντός του καταστήματος εκείνη τη στιγμή, ο οποίος μπλόκαρε την πόρτα. Ο νεαρός λοιπόν αρχικά προσπάθησε να σπάσει την πόρτα για να απεγκλωβιστεί με την χρήση ενός πυροσβεστήρα και αφού δεν τα κατάφερε, όντας και αδύναμος όπως προαναφέραμε, προσπάθησε να βγει από την προθήκη της βιτρίνας στο πάτωμα του καταστήματος. Κατά την προσπάθεια του αυτή δύο άντρες ( ο ένας μάλλον είναι ο κοσμηματοπώλης, δεν το γνωρίζω όμως), άρχισαν να τον κλωτσάνε ώστε, όπως οι ίδιοι αναφέρουν, να μην καταφέρει να ξεφύγει. Το περιστατικό συνεχίζεται με τον νεαρό να καταφέρνει αιμόφυρτος να ξεφύγει για λίγα μέτρα, με την χρήση ενός σπασμένου γυαλιού απομακρύνει τους δύο άντρες και στην συνέχεια, εξ αιτίας της κατάστασης του πέφτει πάνω σε τραπέζια παρακείμενου καταστήματος όπου η αστυνομία καταφέρνει να τον ακινητοποιήσει.
Έρχομαι εγώ τώρα να ρωτήσω λοιπόν, χωρίς να περιμένω απάντηση φυσικά. Εντάξει το ξέρω ότι είστε μαλάκες, το έχω καταλάβει. Αλλά τόσο πολύ; Βλέπεις έναν άνθρωπο που δεν μπορεί να πάρει τα πόδια του πεσμένο στο έδαφος και τον κλωτσάς; Πας καλά; Μπάλα είναι; Πόσα ψυχολογικά κουβαλάς; Δεν μιλάμε για έναν άνθρωπο με καραμπίνα ή κάποιο άλλο όπλο. Μιλάμε για έναν άοπλο άνθρωπο που προσπαθεί να βγει από ένα κατάστημα και αντί να σκύψεις να τον μαζέψεις τον κλωτσάς;
Δεν είναι θέμα ανθρωπιάς, δεν είναι θέμα παιδείας, είναι θέμα λογικής. Βλέπω έναν αδύναμο άνθρωπο στο πάτωμα να παλεύει και; Τον χτυπάω ή δεν κάνω τίποτα να μιλήσω αυτούς που τον χτυπάνε;
Εκτός αν θες να μου πεις ότι ήταν ο Μπρους Λη και μπορούσε να σηκωθεί ξαφνικά και να σε ρίξει κάτω. Αλλά ούτε ο Μπρους ζει πια, ούτε ο νεαρός. Δεν με νοιάζει τι ήταν, γιατί έκανε ότι έκανε. Δεν με απασχολεί αν ήταν ναρκομανής, αν ήταν δολοφόνος. Μιλάμε για έναν άνθρωπο πεσμένο στα τέσσερα. Η πρώτη αντίδραση ενός φυσιολογικού ανθρώπου είναι να βοηθήσει. Εκτός αν είναι δολοφόνος, εκτός αν είσαι δολοφόνος...
Αυτοί οι άνθρωποι χρειάζονται φάρμακα, το καταλαβαίνετε; Χρειάζονται ψυχιατρική παρακολούθηση. Μαζί και όσοι τους υποστηρίζουν από πάνω. Κλεισμένοι σε ένα ψυχιατρείο δεμένοι σε ένα κρεβάτι, όχι για τιμωρία, γιατί είναι επικίνδυνοι για τον εαυτό τους και τους γύρω τους.
Ξέρετε ποιοι άλλοι χρειάζονται βοήθεια; Οι διάφοροι "οργανωμένοι" της LGBTQI κοινότητας. Πάτε καλά; Θα θεοποιήσετε έναν άνθρωπο υπό την επήρεια ναρκωτικών; Πάτε με τα καλά σας; Προσπαθείτε να δώσετε αξία σε οτιδήποτε αρκεί να παίζετε στα κανάλια; Δεν παίζεστε, πραγματικά. Αντί να σεβαστείτε τον θάνατο ενός ανθρώπου πάτε να το εκμεταλλευτείτε ακόμα δεν κηδεύτηκε; Είστε σοβαρός κύριε Βαλιανάτο και οι υπόλοιποι; Οκ, δεν μπήκε για να κλέψει όπως λέτε και δεν έχω λόγο να μην σας πιστέψω, αλλά οι λέξεις φτιαγμένος αλήτης ως φιλοφρόνηση θα πρέπει να στοιχειώνει εσάς για το υπόλοιπο της ζωής σας.
Στην αυτάρεσκη ανάγκη όλων όσων προβάλλονται στα ΜΜΕ και ανήκουν στην ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα για αυτοπροβολή, πεθαίνει κόσμος. Θα το καταλάβετε επιτέλους πως κάνετε κακό; Θα το καταλάβετε επιτέλους πως ο πόλεμος έχει θύματα και εσείς έχετε ανοίξει πόλεμο με αυτούς που σας πολεμούσαν; Θα καταλάβετε επιτέλους πως δεν ζούμε στο 1960 και πως την συντριπτική πλειοψηφία δεν την απασχολεί τι κάνει ο διπλανός της στο σπίτι του; μπορεί να μην του αρέσει, αλλά δεν κάνει κακό. Θα καταλάβετε επιτέλους πως μόνο με διάλογο και παιδεία μπορεί να αλλάξει κάτι; Θα το καταλάβετε επιτέλους πως όλοι σας, όλοι μας χρειαζόμαστε συζήτηση και όχι διαμάχες, τηλεοπτικές και μη. Γιατί αν συνεχίσετε αυτό το τροπάρι κι άλλοι θα πεθάνουν και θα φταίτε και εσείς.
Εύχομαι ο Ζακ να είναι αφορμή για συζήτηση σε δύο θέματα. Αρχικά στο θέμα των ναρκωτικών, όλοι μαζί ΛΟΑΤΚΙ και μη, να προστατέψουμε τα παιδιά μας. Αλλά και στο θέμα της αποδοχής. Όχι της σεξουαλικότητας, όχι οτιδήποτε άλλο. Γενικά. Να συζητήσουμε για να μάθουμε να αποδεχόμαστε τον άλλο σύμφωνα με την συμπεριφορά του και όχι σύμφωνα με την ταυτότητα του. Το μόνο στοιχείο ταυτότητας που χρειαζόμαστε την τελική είναι ένα όνομα. Τίποτα άλλο.
Αν κάποιος νομίζει πως τα βάζω με τους γκέι, κάνει μεγάλο λάθος. Την μεγαλύτερη ευθύνη την έχουν όλοι οι άλλοι. Όλοι εσείς. Που φοβάστε. Αντιλαμβάνομαι και σέβομαι τον φόβο προς το ξένο και το διαφορετικό, αλλά ποτέ και σε καμία περίπτωση δεν έχεις το δικαίωμα να ορίσεις πως θα ζήσει και πως θα πεθάνει αυτός που φοβάσαι. Δεν είναι δική σου δουλειά. Κοίτα τη δουλειά σου λοιπόν και αν νομίζεις πως μπορείς, πες και μια καλημέρα. Να δεις πως από αυτό που φοβάσαι, μόνο χαμόγελο έχεις να πάρεις.
Κλείνοντας να πω ένα συγνώμη για το κείμενο αυτό, ξέρω πως δεν είναι δομημένο όπως συνηθίζω στα κείμενα μου, αλλά μερικές φορές δεν έχεις το κουράγιο να σκεφτείς ήρεμα αυτά που γράφεις. Μερικές φορές θέλεις απλά να αποτυπώσεις τις σκέψεις σου. Όπως και να έχει, εύχομαι να έχετε όλοι μια υπέροχη μέρα και μια μέρα το μόνο που θα μας χαρακτηρίζει να είναι το όνομα μας.