Ήρθες στο σκοτάδι μου, και μου έδωσες το φως σου.
Ήσουν ολόκληρη η ζωή, ήμουν ο σύντροφος σου.
Ο σύντροφος σου στη ζωή, στις χαρές και στις λύπες.
Μια μέρα όμως διέγραψές ποιός ήσουν και τι είπες.
Δεν σε παράτησα, πάλεψα να σε φέρω πίσω,
μα δεν κατάφερα ποτέ καρδιά μου να σε πείσω.
Γιατί ποτέ δεν ήσουνα πραγματικά δικός μου,
ποτέ δεν έγινες, στα αλήθεια ο άνθρωπος μου.
Ξέρω σου είπα θα είμαι εδώ, πλάι σου για πάντα.
Έπαψα να κάνω σαν παιδί, πάτησα τα τριάντα.
Δεν είναι πως σε μίσησα ή πως θα πάω πάσο.
Είναι που φοβάμαι πια πολύ, μην τύχει σε χάσω
Έτσι το αποφάσισα να σε σκοτώσω φως μου
Ώστε να ζήσω πια εγώ και να'μαι ο εαυτός μου
Να κάνω τη ζωή που χρόνια έχω επιλέξει
Τίποτα άλλο να μην πεις, μην ξεστομίσεις λέξη.
-min.png)