Φτάνει

Πράξη δεύτερη, το έργο το χω ξαναδει.
Τράβηξες πάλι μια ευαίσθητη χορδή.
Να με σκοτώσεις πάλι προσπαθείς,
πούστικα μου φέρεσαι που λέει κι ο Αμπατζής

Δεν θα επιτρέψω σε κανένα να με σκοτώσει.
Θα αμυνθώ, όσο και αν αυτό με πληγώσει.
Γραμμή στις ορέξεις σου τραβάω οριζόντια,
δεν είμαι εγώ μεζές για τα δικά σου δόντια

Δεν ξέρω στο μυαλουδάκι σου τι ίσως να πιστεύεις.
Για πάντα θα σε νοιάζομαι όσο και αν με παλεύεις.
Μα δεν θα γίνω εγώ ο οδηγός για τη καταστροφή σου.
Αυτά μπορείς αγάπη μου να τα φορτώσεις στην αυλή σου.

Σε αυτούς που ικανοποιούν κάποιο εγωισμό σου.
και προσδοκούν καρτερικά, τον όποιο βιασμό σου.
Εγώ στο τσίρκο σου δεν θέλω να μετέχω.
Τροφή στα κόμπλεξ σου δεν θέλω να παρέχω.

Ξέρω πως δεν έμαθες ποτέ να κάνεις πίσω
Συγνώμη να μου πεις, δεν θέλω να σε πείσω
Θέλω από μόνος σου να δεις τι έχεις κάνει
Μην αυτοκαταστρέφεσαι άλλο, φτάνει.