Ζωγραφίζω με βότσαλα τους τοίχους
Φαντάζομαι με χρώματα τους στίχους
Με όνειρα βάφω τη φαντασία μου
Στις λέξεις δίνω τη σημασία μου
Μικρό φεγγάρι στα χέρια περνάω
Νοήματα δίνω σε ότι αγαπάω
Σε νήματα αφήνω μια μου σκέψη,
να δέσεις το είναι σου πριν αγριέψει.
Στρέφεις το βλέμμα, τακτική υποχώρηση.
Γεμάτα με αίμα, δίχως συγχώρεση,
άδεια μπουκέτα που σε θυμίζουνε,
κούφιες ιδέες που σε γεμίζουνε.
Πραγματικότητες μέσα στη φαντασία σου.
Λύσεις μακάβριες για την ανία σου.
Δεν ξέρω μου λες, ποιο είναι το θέμα.
Μην ξεχαστείς και πέσει το στέμμα.