Περίεργη χρονιά το το 2019. Πολλές αποτυχίες, πολλά πράγματα που πήγαν στραβά κι όμως, είμαι εδώ πιο ευτυχισμένος από ποτέ να γράφω αυτό εδώ το κείμενο λίγες μέρες πριν να το αποχαιρετίσω για πάντα. Όπως κάθε χρόνο τέτοιες μέρες συμπληρώνω το ημερολόγιο μου, για να θυμηθώ τι συνέβη και να θέσω τις βάσεις για την επόμενη χρονιά, όχι για να πετύχω κάτι, να για να έχω κάτι να διαβάσω όταν δεν θα μπορώ να γράφω πια, ή έστω για να έχουν κάτι να διαβάσουν, αυτοί που είναι σήμερα και που θα είναι και αύριο όταν εγώ θα λείπω.Τι μου συνέβη όμως τη χρονιά που πέρασε;
Το 2018 ήταν η χρονιά των αποφάσεων, η χρονιά που πήρα πολλές δύσκολες αποφάσεις για το μέλλον μου, για το πως θέλω να είναι το υπόλοιπο της ζωής μου, μια ζωή που πια είχε ήδη κλείσει το 1/3 της διάρκειας της. Έτσι αποφάσισα πως πολύ το καθυστέρησα και κάτι πρέπει να γίνει. Το 2019 τώρα ήταν η χρονιά των πράξεων, για όλα όσα έστρωσα το χαλί την προηγούμενη χρονιά, ήταν η ώρα για να έρθουν. Φυσικά και σε αυτή τη χρονιά δεν θα είχα καταφέρει τίποτα χωρίς ανθρώπους, ανθρώπους που έμειναν, ανθρώπους που ήρθαν και ανθρώπους κυρίως που έφυγαν.
Ναι αυτή η χρονιά ήταν χρονιά ανθρώπων που έπρεπε να φύγουν οριστικά γιατί δεν υπήρχε κανένας λόγος να μένουν. Όχι γιατί μου έκαναν κάτι, ή γιατί δεν τους θέλω ή τους μισώ, ίσα ίσα που κάποιοι επέλεξαν να φύγουν, δεν έχω το μονοπώλιο σε αυτές τις αποφάσεις, το σίγουρο είναι πως όταν έχεις ζήσει στιγμές, έχεις μοιραστεί συναισθήματα με ανθρώπους, ξέρεις και ξέρουν πως πάντα θα είσαι εκεί για αυτούς, για να ξαναμοιραστείτε ότι έχετε ανάγκη και σίγουρα τους ευχαριστώ για ότι μοιράστηκαν μαζί μου, τον Γιάννη, τον Κώστα, την Καλυψώ, την Ευαγγελία, τον Λεωνίδα. Απλά τώρα που συνέβη, νιώθω πιο ήρεμος, πιο σίγουρος και πιο αυθεντικός. Γιατί καμιά φορά κρατάμε συμπεριφορές παλιές δικές μας, που μέσα μας έχουν μείνει στο παρελθόν, μόνο και μόνο για να μην δυσαρεστήσουμε τους άλλους. Αυτό λοιπόν για εμένα τελείωσε, το 2020 με βρίσκει πιο αυθεντικό από ποτέ, πιο "τον εαυτό μου", να λέω και να πράττω μόνο ότι θέλω και ότι σκέφτομαι, χωρίς να υπολογίζω τις συνέπειες, γιατί όποιες και αν είναι τώρα πια αφορούν μόνο εμένα. Όχι γιατί δεν έχω ανθρώπους γύρω μου να νοιάζομαι, φυσικά και έχω, απλά είναι όλοι τους άνθρωποι που αντιλαμβάνονται την έννοια του δικαιώματος στη ζωή. Το δικαίωμα του καθενός να ζήσει τη ζωή του όπως θέλει, χωρίς να δίνει λογαριασμό σε κανένα.
Αυτή η ζωή δεν έχει μόνο ανθρώπους, έχει στόχους κυρίως προσωπικούς, για τους οποίους έχω επίσης στρώσει το χαλί και κάποιους έχω ξεκινήσει να τους πετυχαίνω. Ίσως η μεγαλύτερη μου επιτυχία είναι η απώλεια 15 κιλών που την οφείλω στη προσπάθεια μιας εξαιρετικής επιστήμονος, της Ραφαελίας που την εκτιμώ και ως άνθρωπο, μια επιτυχία που την έκοψα στη μέση, γιατί με κατέβαλε επί περίπου 4 μήνες. Δεν σταματάω είναι απλά ένα διάλειμμα και με τη νέα χρονιά ο στόχος θα ολοκληρωθεί. Ξέρετε δεν είναι τόσο τα κιλά που με κάνουν υπερήφανο για τον εαυτό μου, αλλά το γεγονός ότι έχω βάλει για τα καλά σαλάτες και φρούτα στη ζωή μου, για το γεγονός ότι κατάφερα μετά από 20 χρόνια κακής διατροφής να παλέψω για να βελτιώσω τον εαυτό μου. Η αλήθεια είναι πως όσοι πιστεύουν πως η διακοπή του καπνίσματος είναι δύσκολη, ας δοκιμάσουν να αλλάξουν διατροφή και εγώ τα έχω καταφέρει και τα δύο. Μπορεί να έχασα μια μάχη αλλά ο πόλεμος θα ολοκληρωθεί το 2020 και ξέρω πως θα τα καταφέρω.
Παράλληλα το 2019 ήταν η χρονιά που πήρα την απόφαση να ασχοληθώ σοβαρά με ότι αγαπάω από τότε που γεννήθηκα, αυτή η απόφαση με έφερε στο youtube και τα βίντεο που δημιουργώ, αλλά κυρίως στη γέννηση του ThinkingB, σε αυτόν τον τύπο, κομμάτι του εαυτού μου, που προσπαθεί να βλέπει σφαιρικά και να σχολιάζει τα γεγονότα που βγαίνουν στην επικαιρότητα. Παράλληλα όμως μου έδωσε το πάτημα να ασχοληθώ περισσότερο με την συγγραφή, την ποίηση και τη λογοτεχνία που μου δίνουν ζωή από τότε που γεννήθηκα. Αποφάσεις που ήταν πιο δύσκολες από ότι φαντάζεσαι γιατί επηρέασαν τον τρόπο ζωής μου. Η προηγούμενη μου δουλειά που μου πρόσφερε τα απαραίτητα έπρεπε να τελειώσει γιατί με έκανε δυστυχισμένο, αφήνοντας με στον αέρα για το πως θα είναι το μέλλον μου.
Αυτή η κατάσταση με έφερε σε ακόμα μια λάθος απόφαση. Αποφάσισα να ασχοληθώ με τα τοπικά, ένα θέμα που ήξερα πως έχει πολλούς εύκολους θεατές, αλλά κανένα ενδιαφέρον από την πλευρά μου, καθώς η σκέψη μου είναι πάντα πιο καθολική και επί της ουσίας. Κάπως έτσι μέσα σε 6 μήνες γεννήθηκε και πέθανε ο "Αιδήψιος" γιατί δεν είχε νόημα, να κάνω κάτι από φόβο για το μέλλον, μόνο και μόνο για το μικρό ενδεχόμενο του όποιου οφέλους. Αν ήταν να κάνω αυτό καθόμουν και σε ένα γραφείο 14 ώρες τη μέρα, εξ ίσου δυστυχισμένος αλλά με περισσότερες απολαβές, τουλάχιστον να μπορώ να πληρώσω το κακό στην υγεία μου που έκανα. Παρόλα αυτά οφείλω ένα μεγάλο ευχαριστώ και ένα συγνώμη σε όσους με στήριξαν και μου εμπιστεύτηκαν πληροφορίες και καταστάσεις που χωρίς αυτές ο "Αιδήψιος" δεν θα ήταν τίποτα, στον Χρήστο και στον Δημήτρη, στον Κώστα και στην Άννα, στον Γιάννη, αλλά και σε όλους εσάς που καθημερινά επιλέγατε το δικό μου μέσο. Μπορεί αυτό να έχει πεθάνει, παρόλα αυτά δεν λέω ότι αποκλείεται να γυρίσει στο μέλλον, ίσως όταν θα έχω πετύχει τους άλλους μου στόχους, όταν πια ήρεμος και ολοκληρωμένος ως άνθρωπος καθίσω και σκεφτώ, ίσως με τα χρόνια, να επιστρέψει και αυτό. Γιατί μπορεί η καθημερινότητα να μην με γεμίζει, η μαγεία των σχέσεων, των γνωριμιών και των στιγμών που έχω ζήσει σε αυτόν εδώ τον τόπο είναι πολυτιμότερη και από την ίδια μου την ύπαρξη, είναι η ίδια μου η ύπαρξη.
Κάπως έτσι κλείνοντας το 2019 αποφάσισα να ασχοληθώ με ότι με κάνει ευτυχισμένο και να δώσω προτεραιότητα σε αυτό και μετά να αφήσω όλα τα άλλα. Για αυτό το ThinkingB έγινε Thinking Brain (σκεπτόμενος νους), μια ειδησεογραφική σελίδα με βίντεο και κείμενα όπου θα αναλύω τις απόψεις μου για ότι έρχεται στην επικαιρότητα. Θα εμπλουτιστεί και με επιπλέον στήλες του ψυχαγωγικού που δεν τολμούσα να πιάσω ώστε να είναι κάτι πιο ολοκληρωμένο με την ελπίδα ότι θα κάνει τη διαφορά στον Ωκεανό των ιδεών πανελλαδικώς. Σχετική ανακοίνωση για όλα όσα έρχονται αναλυτικά θα βρείτε εδώ www.thinkingb.com.
Για όσους δεν το πρόσεξαν, αυτό το κείμενο που τώρα διαβάζεις, υπάρχει σε μια νέα σελίδα με το όνομα μου. Αυτή η σελίδα δημιουργήθηκε για να διαχωριστούν οι καλλιτεχνικές από τις άλλες μου ανησυχίες. Εδώ θα βρίσκετε χωρίς κανένα απολύτως πρόγραμμα τα ποιήματα και τα πεζογραφήματα μου, τις φωτογραφίες και τη μουσική μου, ότι γενικά αποφασίζει η καλλιτεχνική μου φύση να εξωτερικεύσει. Στο Thinking Brain θα βρίσκετε αποκλειστικά πια ειδήσεις καθημερινά από την παγκόσμια και εγχώρια επικαιρότητα που θα έχουν την δική μου προσωπική σφραγίδα. Νέα από την πολιτική, νέα κοινωνικά και τεχνολογικά, νέα από τη showbiz και ότι γενικά απασχολεί τους σκεπτόμενους εγκεφάλους μας.
Τι περιμένω όμως από το 2020; Περιμένω όμορφες προσωπικές στιγμές γεμάτες χαμόγελα, να πετύχω τους προσωπικούς μου στόχους, να είμαι όσο πιο υγιής γίνεται, να βάλω περισσότερη άσκηση στη ζωή μου, να φτιάξω τη καθημερινή μου ρουτίνα που εξ αιτίας των προβλημάτων υγείας και του αναβλητικού του χαρακτήρος μου, με βασανίζει χρόνια. Να βρω ανθρώπους που θα με στηρίξουν στην προσπάθεια που θέλω να κάνω να μεταδώσω την ιδέα μου, για συζήτηση με επιχειρήματα και διάλογο, γιατί μην γελιέστε, το Thinking Brain είναι ακριβώς αυτό, μια σφαιρική ματιά στα γεγονότα να δείχνει πως με λίγη καλή θέληση όλοι οι άνθρωποι μπορούμε να βρούμε μια άκρη μεταξύ μας. Να μπορέσει αυτή η ιδέα να μου προσφέρει όσα έχω δαπανήσει για αυτήν.
Αυτή η κατάσταση με έφερε σε ακόμα μια λάθος απόφαση. Αποφάσισα να ασχοληθώ με τα τοπικά, ένα θέμα που ήξερα πως έχει πολλούς εύκολους θεατές, αλλά κανένα ενδιαφέρον από την πλευρά μου, καθώς η σκέψη μου είναι πάντα πιο καθολική και επί της ουσίας. Κάπως έτσι μέσα σε 6 μήνες γεννήθηκε και πέθανε ο "Αιδήψιος" γιατί δεν είχε νόημα, να κάνω κάτι από φόβο για το μέλλον, μόνο και μόνο για το μικρό ενδεχόμενο του όποιου οφέλους. Αν ήταν να κάνω αυτό καθόμουν και σε ένα γραφείο 14 ώρες τη μέρα, εξ ίσου δυστυχισμένος αλλά με περισσότερες απολαβές, τουλάχιστον να μπορώ να πληρώσω το κακό στην υγεία μου που έκανα. Παρόλα αυτά οφείλω ένα μεγάλο ευχαριστώ και ένα συγνώμη σε όσους με στήριξαν και μου εμπιστεύτηκαν πληροφορίες και καταστάσεις που χωρίς αυτές ο "Αιδήψιος" δεν θα ήταν τίποτα, στον Χρήστο και στον Δημήτρη, στον Κώστα και στην Άννα, στον Γιάννη, αλλά και σε όλους εσάς που καθημερινά επιλέγατε το δικό μου μέσο. Μπορεί αυτό να έχει πεθάνει, παρόλα αυτά δεν λέω ότι αποκλείεται να γυρίσει στο μέλλον, ίσως όταν θα έχω πετύχει τους άλλους μου στόχους, όταν πια ήρεμος και ολοκληρωμένος ως άνθρωπος καθίσω και σκεφτώ, ίσως με τα χρόνια, να επιστρέψει και αυτό. Γιατί μπορεί η καθημερινότητα να μην με γεμίζει, η μαγεία των σχέσεων, των γνωριμιών και των στιγμών που έχω ζήσει σε αυτόν εδώ τον τόπο είναι πολυτιμότερη και από την ίδια μου την ύπαρξη, είναι η ίδια μου η ύπαρξη.
Κάπως έτσι κλείνοντας το 2019 αποφάσισα να ασχοληθώ με ότι με κάνει ευτυχισμένο και να δώσω προτεραιότητα σε αυτό και μετά να αφήσω όλα τα άλλα. Για αυτό το ThinkingB έγινε Thinking Brain (σκεπτόμενος νους), μια ειδησεογραφική σελίδα με βίντεο και κείμενα όπου θα αναλύω τις απόψεις μου για ότι έρχεται στην επικαιρότητα. Θα εμπλουτιστεί και με επιπλέον στήλες του ψυχαγωγικού που δεν τολμούσα να πιάσω ώστε να είναι κάτι πιο ολοκληρωμένο με την ελπίδα ότι θα κάνει τη διαφορά στον Ωκεανό των ιδεών πανελλαδικώς. Σχετική ανακοίνωση για όλα όσα έρχονται αναλυτικά θα βρείτε εδώ www.thinkingb.com.
Για όσους δεν το πρόσεξαν, αυτό το κείμενο που τώρα διαβάζεις, υπάρχει σε μια νέα σελίδα με το όνομα μου. Αυτή η σελίδα δημιουργήθηκε για να διαχωριστούν οι καλλιτεχνικές από τις άλλες μου ανησυχίες. Εδώ θα βρίσκετε χωρίς κανένα απολύτως πρόγραμμα τα ποιήματα και τα πεζογραφήματα μου, τις φωτογραφίες και τη μουσική μου, ότι γενικά αποφασίζει η καλλιτεχνική μου φύση να εξωτερικεύσει. Στο Thinking Brain θα βρίσκετε αποκλειστικά πια ειδήσεις καθημερινά από την παγκόσμια και εγχώρια επικαιρότητα που θα έχουν την δική μου προσωπική σφραγίδα. Νέα από την πολιτική, νέα κοινωνικά και τεχνολογικά, νέα από τη showbiz και ότι γενικά απασχολεί τους σκεπτόμενους εγκεφάλους μας.
Τι περιμένω όμως από το 2020; Περιμένω όμορφες προσωπικές στιγμές γεμάτες χαμόγελα, να πετύχω τους προσωπικούς μου στόχους, να είμαι όσο πιο υγιής γίνεται, να βάλω περισσότερη άσκηση στη ζωή μου, να φτιάξω τη καθημερινή μου ρουτίνα που εξ αιτίας των προβλημάτων υγείας και του αναβλητικού του χαρακτήρος μου, με βασανίζει χρόνια. Να βρω ανθρώπους που θα με στηρίξουν στην προσπάθεια που θέλω να κάνω να μεταδώσω την ιδέα μου, για συζήτηση με επιχειρήματα και διάλογο, γιατί μην γελιέστε, το Thinking Brain είναι ακριβώς αυτό, μια σφαιρική ματιά στα γεγονότα να δείχνει πως με λίγη καλή θέληση όλοι οι άνθρωποι μπορούμε να βρούμε μια άκρη μεταξύ μας. Να μπορέσει αυτή η ιδέα να μου προσφέρει όσα έχω δαπανήσει για αυτήν.
Σε αυτό θα χρειαστώ την βοήθεια όλων σας εκεί έξω, με το να μοιράζεστε τη δουλειά μου, να συμμετέχετε στα κοινωνικά μου δίκτυα, να συζητάτε και να μου σχολιάζετε ότι κάνω χωρίς αναστολές. Πιστεύω πως όσα πρεσβεύω μπορούν να βρουν ακροατές και αυτό θέλω να πετύχω. Ίσως με τη δική σας στήριξη να μπορώ μια μέρα κάποιου χρόνου να ζω και από αυτό.
Κατά τα άλλα, δεν θέλω κάτι άλλο, έχω όλους όσους χρειάζομαι στην προσωπική μου ζωή, τον αδερφό μου που 24 χρόνια τώρα δεν λέει να ησυχάσει από εμένα και τον Λάκι που κατάφερε να επιβιώσει 9 χρόνια στο ίδιο σπίτι με εμένα. Αυτό τον κάνει την μακροβιότερη συμβίωση μου με κάποιον στο ίδιο σπίτι χωρίς προβλήματα. Τους φίλους μου που αν και μακριά, κάποιοι εντός Ελλάδος κάποιοι ακόμα πιο έξω, πάντα είμαστε ο ένας δίπλα στον άλλο με σεβασμό και κατανόηση, είτε είναι στη Θεσσαλονίκη, είτε στην Αγγλία και στον Καναδά, άνθρωποι που φτάνει ένα χαμόγελο τους, μια καλή ή και κακή κουβέντα για να σου φτιάξει τη διάθεση, μερικοί πιο καινούριοι και μερικοί που είναι στη ζωή μου πολλά χρόνια τώρα και δεν λένε να φύγουν, Η Αγγελική, η Δώρα, η Τερέζα, η Αντιγόνη. Αλλά και όλους τους ανθρώπους που συναντώ, που με ένα χαμόγελο τους προσπαθούν να σου φτιάξουν τη μέρα και ας μην σε ξέρουν, είτε σε γνώρισαν εχθές είτε πριν μερικούς μήνες, είτε ιντερνετικά είτε σε μια καφετέρια, γιατί εδώ θέλω να το πω, τους πιο αληθινούς ανθρώπους τους γνώρισα στο ίντερνετ, ανθρώπους σαν τον Νίκο, τον Κώστα, την Ήρα, τον Δημήτρη και άλλους τόσους που άλλοι έμειναν άλλοι έφυγαν κρατώντας για πάντα ένα κομμάτι από τη ζωή μου, από τη σκέψη μου.
Νιώθω πραγματικά πιο ευτυχισμένος από ποτέ και είμαι αισιόδοξος πως τελικά θα πετύχω τον στόχο μου στη ζωή. Να φύγω μια μέρα ως, η καλύτερη εκδοχή του εαυτού μου.
ΚΑΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ ΚΑΙ ΕΥΤΥΧΙΣΜΈΝΟ ΤΟ 2020!!!
-min.png)