Μέρα του Φλεβάρη
Χτυπήσαν βαρκάρη
Τους κάμπους μας κάψαν
Τα σπίτια ρημάξαν
Σε νέους και γέρους
Σε Ξένους και βέρους
Γουρούνια χτυπήσαν
Μηδένα αφήσαν
Με τρόμο κι οργή
και με δίχως ψυχή
το χέρι του νόμου
Το όπλο επ' ώμου
Ξεσκίζουν ανθρώπους
με νύχια και κόπους
που τους θρέψαν αυτούς
τους γαμιάδες λαγούς
Μα θα' ρθει η ώρα
Θα φύγει η μπόρα
Αυτός ο συρφετός
απ' τον δρόμο εμπρός
Θα κρυφτεί στις φωλιές
Θα πνιγεί στις στριγκλιές
θ' ανατείλει εμπρος
λαμπερός φωτεινός
Της ελπίδας υιός
Σάμος Λέσβος και Χιός
Θα ανατείλει ξανά
Της ζωής η χαρά.
Μετανάστες σωρό
Θα στηθούν σε χωρό
Και οι ντόπιοι μαζί
Στης χαράς τη ζωή
Ποτέ μην ξεχάσεις ξανά, αυτό που μας ενώνει
Μπάτσοι γουρούνια δολοφόνοι